-bunu sadece online olanlar için demiyorum- getirisi ve götürüsü fazla olan.
en büyük getirisi de oynayana çeşit çeşit deneyimler yaşatmaları. hatta bu konuda sinemadan daha etkili olabilirler. zira oyuncu o deneyimleri bizzat yaşıyor.
nasıl ki olabildiğince fazla deneyim elde etmeliyiz ve bu yüzden başkalarının deneyimlerine şahit olmak için kitaplara sarılıyoruz, bu da o hesap. çünkü başkalarının deneyimlerinden faydalanmadığımız şartlarda, tek hayatla çok da bir deneyim elde edemeyiz.
bu deneyimler öyle yabana atılacak deneyimler de değil üstelik. bugün herhangi birimiz bir bilgisayar oyunu oynasın, yapacağı ilk iş günlük hayatta yapamayacağı şeylerdir; vahşet, suç işleme, cinayet vs.
-kabil de oyuna gelmemiş miydi zaten?-
günlük hayatında doktor olan birisinin -cinnet geçirmediği takdirde- katliam yapma deneyimini yaşama ihtimali normal şartlarda yok. ama gta oynarsa var.. korsan, kovboy, ajan.. oyuna bağlı olarak her şey olabilirsiniz. bazen 2. dünya savaşına katılırsınız, bazen ıssız bir adaya düşer, bir şekilde medeniyet kurmaya çalışırsınız.
ha bu deneyimlere gerçeklik bazında ne kadar geçer not verilir orası tartışılır. ama nihayetinde en kötü oyun deneyimi bile, hayatınızda hiç yapmayacağınız bir şeyi size yaşatma imkanı sunuyorsa, o deneyimin küçümsenmesi teklif dahi edilemez..
bu insana sunduğu devasa bir getirisi. götürü olarak da şunu değinebilirim;
bilhassa lol tarzı oyunların insanın tahammül sınırının ayarını bozduğu çok açık. hayatımda metin2 dahil hiçbir online oyunun kölesi olmadım çok şükür. hatta bugüne kadar oynadığım online oyun sayısı maksimum 5 falandır, buna online 101 de dahil :d
bir arkadaşım var, lol oynamaya başlamadan önce küfür nedir bilmezdi. muhafazakar da bir çocuk. hatta lazım olduğunda müezzinlik de yapıyor ahaliye. neyse. bu arkadaş lol'e başladıktan sonra ciddi anlamda değişime uğradı. millete ana bacı küfür etmesini geçtim, "şunu yapamazsam anamı şey etsinler.." tarzı yeminler etmeye başlamıştı. dayanamayıp bu durumu onunla konuştum, farkına varınca yavaş yavaş bırakmaya başladı bu oyunu. şimdi oynuyor mu, oynuyorsa ne sıklıkla oynuyor bilemem.
ve bu inanılmaz bir götürü. hiç yapmayacağı bir şeyi yaptırıyor insana. tamam, hayatında arzu ettiğin derecede başarı elde edemiyor olabilirsin. ama bunun açığını oyunlarda başarı elde ederek kapatmaya çalışmanın pek de bir manası yok. o yaptığın kalıcı bir başarı değil çünkü. kendini günü birlik tatmin edip zamanını israf ediyorsun, hepsi bu.
üstte bahsettiğim gibi ayarında ve ne yaptığının farkında olarak oyun oynasan amenna. ama götü başı dağıtma uğruna, günlük hayattan kopma pahasına hiçbir oyun oynanmaz. adı üstünde oyun. o sadece eğlenmek için. hayatının gayesi o oyunda belirli bir seviyeye ulaşmak olmamalı. o oyuna harcadığın eforun ve gösterdiğin hassasiyetin yarısını kendine harcasan bambaşka bir insan olacağının garantisini veriyorum herkese.
not: bu deneyimlere neden ihtiyacımız var;
(#2129875)